|
Men moet de dingen
de eigen stille, ongestoorde ontwikkeling laten, die diep van binnen komt en door niets gestuwd of versneld kan worden. Geduld moet men hebben tegenover het onopgeloste van het hart en proberen de vragen zelf lief te hebben als afgesloten kamers en als boeken die in een zeer vreemde taal geschreven zijn. Het gaat er om alles te leven. Wanneer men de vragen leeft, leeft men misschien langzamerhand, zonder het te merken, op een vreemde dag, middenin het antwoord. Rainer Maria Rilke |